Voeding
Een essentiële factor voor de gezondheid van paarden is hun dieet. Het is een wijdverspreid misverstand dat paarden voornamelijk gras moeten eten en dat supplementen zoals brokken en wortels nodig zijn voor essentiële voedingsstoffen.
Onderzoek naar het natuurlijke dieet van het wilde paard in zijn natuurlijke leefomgeving is nog niet gedaan. NHC professionals hebben daarom een kritische houding ten aanzien van de vele (commerciële) voedingsproducten die tegenwoordig op de markt zijn, tenzij in de praktijk ervaren is dat een product veilig is. Hoeven zijn hiervoor een uitgelezen graadmeter. Onnatuurlijke – of een teveel aan – voedingsstoffen kunnen leiden tot diverse problemen, waarvan vele directe invloed hebben op de conditie van de hoeven. Zo is onder de NHC-professionals die werkzaam zijn sinds de jaren 80 een goed beeld ontstaan van veilige voerproducten.
Hoewel niet in detail onderzocht is wat paarden in het wild eten, weten we wel het een en ander over hoe ze eten. Een belangrijke les uit het wild ten aanzien van foerageren is dat wilde paarden veel bewegen over ruig terrein met een schrale vegetatie. Vele kilometers worden afgelegd om gedurende dag voldoende te drinken en een grote diversiteit aan planten, struiken, wortels en zelfs gesteenten binnen te krijgen. Een paard in het wild kan niet eten zonder het hele lichaam te gebruiken. Heel wat anders dan de paarden op de groene, vlakke en voedingsrijke graslanden in ons land. De balans tussen beweging en voeding is een belangrijke, en slaat binnen onze context al snel door naar de verkeerde kant. Daarnaast zijn de weersomstandigheden bij ons zeer veranderlijk, wat ervoor zorgt dat ook de voedingswaarde in het gras continu aan verandering onderhevig is. Zo wordt het erg moeilijk om de spijsvertering van paarden gedurende het hele jaar in balans te houden. Iets dat juist zo belangrijk is.
De gezondheid van het paard begint in de darmen. Hier wordt de kwaliteit van het bloed bepaald. Alles wat onze paarden binnenkrijgen heeft een effect op de gezondheid. Wanneer deze stoffen onnatuurlijk zijn voor het spijsverteringsstelsel en de zuurtegraad verstoren, dan dragen ze bij aan de kolonisatie en toename van schadelijke darmbacteriën. Ook het niet de hele dag toegang hebben tot voeding draagt hieraan bij. Deze schadelijke bacteriën zorgen er op hun beurt voor dat de bacteriën die noodzakelijk en heilzaam zijn voor een gezonde spijsvertering en opname van belangrijke voedingsstoffen beschadigd raken en afnemen. Een gezonde darmflora is een heel belangrijke hoeksteen van een sterk immuunsysteem. Maar in het geval dat de schadelijke bacteriën de overhand nemen tot het punt dat de goede bacteriën ten onder gaan, zorgt dit voor een verzuurde en giftige omgeving die de darmwand aantast. Bacteriën en andere substanties in de darmen komen dan door de darmwand heen in het bloed terecht en worden getransporteerd naar andere delen van het lichaam, zoals bijvoorbeeld de hoeven, waar ze allerlei ontstekingsreacties en aanverwante problemen veroorzaken. We noemen dit Whole Horse Inflammatory Disease (WHID).
Daar komt nog bij dat een paard een kudde- en een prooidier is. Het hele wezen is erop gericht niet te laten zien dat het ongezond is of pijn heeft. Zo kan een paard al heel lang op het randje van ziek zijn balanceren voordat wij mensen dit echt door hebben. Tenzij we goed kijken naar de hoeven. De hoeven laten ons allerlei subklinische symptomen van pathologie zien die op andere manieren maar moeilijk te achterhalen zijn (denk hierbij aan stressringen, een verbrede witte lijn, een rommelige zool, een niet-dragende waterlijn, hoefzweren, brokkelhoeven, scheuren, rotstraal, een wegvallende groeihoek, gevoeligheden, ontstekingen, et cetera.) Dus; in het geval dat bij een paard een van deze hoefproblemen een directe aanleiding geeft tot zorg, geeft het ons een welkome doorkijk naar de algehele conditie van het paard. Het paard is niet gezond.
Als je hoefproblemen behandelt als een ziekte van de voet kom je niet tot genezing. Een hoefprobleem, echter, is veelal een symptoom, zichtbaar in de voet, van (een voorstadium) van ziekte van het hele paard. Het heeft dan geen nut deze symptomen op uiteenlopende manieren te proberen te behandelen. Wat nodig is, is dat de oorzaak weggenomen wordt. Op die manier stel je het paard in staat zichzelf gezond te maken en te houden.
Het is eigenlijk vrij eenvoudig. Boots het natuurlijke dieet zoveel mogelijk na door middel van het voeren van een kwalitatief hoogwaardig, schraal, divers en stabiel paardenhooi en biedt dit aan op een manier die uitnodigt tot bewegen. Daarnaast moeten paarden te allen tijde over zout en water kunnen beschikken. Vermijd belastende stoffen zoals gerst, maïs, melasse, soja of vlinderbloemige planten (zoals luzerne, esparcette en bietenpulp). Voer daarnaast genoeg want ook onvoldoende voeding kan de gezondheid van hoeven negatief beïnvloeden. Goede voeding is cruciaal.
Lees meer over de andere pijlers
Hoefbekapping
Het natuurlijk bekappen is een techniek waarbij met behulp van gereedschap de natuurlijke slijtagepatronen van hoeven worden nagebootst. Hierdoor wordt natuurlijke groei gestimuleerd waardoor paarden hun natuurlijke gangen beter kunnen benutten.
Huisvesting
Paarden volgen van nature een uniek ritme waarin ze samen afwisselen tussen foerageren, andere vormen van beweging en rust. Het zich vrij kunnen bewegen in groepsverband is van cruciaal belang voor het zowel het fysieke als mentale welzijn.
Training
Binnen NHC pleiten we voor een manier van omgaan met paarden die recht doet aan hun diepste essentie. We doen ons best hun natuurlijke behoeften, emoties, gedrag en bewegingspatronen te begrijpen als basis voor een respectvolle wisselwerking.
